Ανάπλαση γεννητικών οργάνων άνδρα

Μικροφαλία

Το μήκος του πέους, σε πλήρη στύση, από την ηβική σύμφυση μέχρι την κορυφή της βαλάνου κυμαίνεται φυσιολογικά από 10 έως 15 εκ με μέσο όρο τα 13 εκ. 

Η μέση διάμετρος, σε χάλαση, υπολογίζεται σε 2,8 εκ. Το μήκος του πέους δεν μετριέται ποτέ σε χάλαση. Το πολύ μεγάλο πέος είναι δυνατόν να εμφανίσει στυτικά προβλήματα λόγω αυξημένων αναγκών αιματώσεως προκειμένου να επιτευχθεί στύση.

Μικροφαλία θεωρείται η κατάσταση κατά την οποία το μήκος του πέους δεν υπερβαίνει, σε στύση,  τα 10 εκ.  Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα επικρατούν πολλοί μύθοι σχετικά με το μέγεθος του πέους και το ρόλο του στην σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας. 

Η επιστημονική έρευνα εντούτοις απέδειξε ότι, εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις, δεν είναι το μέγεθος του οργάνου αλλά η τεχνική και η εμπειρία που εξασφαλίζει την απόλαυση της ερωτικής συντρόφου. Παρά ταύτα η μικροφαλία δημιουργεί αίσθημα κατωτερότητας και άγχος σε πολλούς άνδρες που οδηγούν συχνά σε σοβαρές διαταραχές ή ακόμη και σε αναστολή της ερωτικής συνεύρεσης. 

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρησιμοποιηθήκαν στο παρελθόν διάφορες συσκευές (αντλίες κενού, βάρη κλπ) και σκευάσματα με αμφίβολα, προσωρινά αποτελέσματα ακόμη και μετά από μακροχρόνια, επίπονη χρήση. Οι υποσχέσεις τους είναι ανακριβείς και συχνά εμπεριέχουν κινδύνους.

Σήμερα η μικροφαλία αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με χειρουργική επιμήκυνση του πέους που εξασφαλίζει μόνιμη αύξηση του μήκους του οργάνου κατά 2-5 εκ, ανάλογα με την περίπτωση.

Η επέμβαση βασίζεται στη διατομή συνδέσμων που έλκουν και συγκρατούν το πέος προς τα μέσα και στην αναδιαμόρφωση της περιοχής του εφηβαίου.

Αν χρειάζεται, συνδυάζεται με πάχυνση του πέους που επιτυγχάνεται με την εισαγωγή μοσχευμάτων χορίου-λίπους από τις περιοχές των γλουτών. Η επιμήκυνση του πέους μπορεί να γίνει με τοπική ή γενική  αναισθησία, χωρίς τη χρήση ξένων υλικών και χωρίς να επηρεάζει τις λειτουργίες και την αισθητικότητα του οργάνου.

Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία, διαρκεί 1-2 ώρες και απαιτεί την παραμονή στην κλινική για 24 ώρες. Η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες είναι εφικτή μετά από 24 ώρες. Επιβάλλεται η αποχή από σεξουαλική επαφή για 20 ημέρες. 

Φίμωση

Πρόκειται για κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, το τμήμα δηλαδή του δέρματος το οποίο καλύπτει τη βάλανο του πέους είναι στενό ή έχει κλείσει αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα για την ούρηση.  

Αυτό έχει ως συνέπεια να μη μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω, ώστε να αποκαλύπτεται πλήρως η βάλανος, όταν το πέος βρίσκεται τόσο σε χάλαση όσο και σε στύση. 

Η φίμωση είναι συγγενής ή επίκτητη και μπορεί να προκληθεί από  χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και στην ακροποσθία (βαλανοποσθίτιδα), από σακχαρώδη διαβήτη ή από τραυματισμό κατά τη σεξουαλική πράξη. 

Η φίμωση μπορεί να προκαλέσει υποτροπιάζουσες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας,  επώδυνη στύση που μπορεί να έχει ως συνέπεια την απώλεια της στύσης (στυτική δυσλειτουργία), πλήρη απόφραξη του στομίου της ουρήθρας και αδυναμία ούρησης, πρόωρη εκσπερμάτιση, επειδή η περιοχή γίνεται πολύ ευαίσθητη, παραφίμωση και τέλος ανάπτυξη καρκίνου του πέους, μακροπρόθεσμα εφ’ όσον δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. 

Η θεραπεία της φίμωσης είναι χειρουργική. Η τροποποιημένη περιτομή είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των ασθενών με φίμωση. Αφαιρείται αναίμακτα το παθολογικό δέρμα με ακτίνα λέιζερ και ακολουθεί η πλαστική συρραφή της ακροποσθίας. Συνήθως, γίνεται με τοπική αναισθησία και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ημέρα από το νοσοκομείο.

Παραφίμωση 

Είναι μια σοβαρή, επείγουσα επιπλοκή της φίμωσης και οφείλεται  στην βίαιη έλξη της ακροποσθίας στην βαλανοποσθική αύλακα και  τον στραγγαλισμό του πέους, επειδή δεν μπορεί να επανέλθει στην αρχική της θέση λόγω του στενού στομίου της. 

Η κατάσταση αυτή  δημιουργεί μια δακτυλιοειδή περίσφιξη στο πέος η οποία εμποδίζει τη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος.  

Αν αυτό παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία και νέκρωσης της περιοχής. Η παραφίμωση πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα από γιατρό.

Βραχύς χαλινός

Ο χαλινός είναι λεπτή μεμβράνη που συνδέει τη βάλανο με το κυρίως σώμα του πέους. Σε ορισμένους άνδρες, ο χαλινός είναι πιο κοντός από το φυσιολογικό. 

Αν και πρόκειται για ένα πρόβλημα που υπάρχει εκ γενετής, ο άνδρας συνήθως το διαπιστώνει κατά την περίοδο της εφηβείας, όταν αρχίζει η σεξουαλική του δραστηριότητα. Κατά τη στύση, ο κοντός χαλινός έλκει τη βάλανο, με αποτέλεσμα το πέος να μην ευθυγραμμίζεται και να φαίνεται μικρότερο.

Οι περισσότεροι άνδρες με βραχύ χαλινό παρουσιάζουν δυσκολίες κατά τη σεξουαλική επαφή, με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να ερεθίζεται η βάλανός  και να αισθάνονται πόνο, ενίοτε έντονο.

Η θεραπεία είναι αποκλειστικά χειρουργική. Η επέμβαση διαρκεί 10-15 λεπτά και γίνεται με τοπική αναισθησία. Διατέμνεται ο χαλινός με διαθερμία ή με λέιζερ και έτσι απελευθερώνεται η βάλανος. Συνήθως δεν χρειάζονται ράμματα και δεν απαιτείται νοσηλεία. 

Μετά το χειρουργείο απαιτείται αποχή από την σεξουαλική επαφή για τρείς εβδομάδες.

Νόσος Peyronie

Η Νόσος αυτή χαρακτηρίζεται από κάμψη του πέους λόγω σχηματισμού ινωδών, συμπαγών πλακών στη ραχιαία επιφάνεια του. 

Η σκλήρυνση και η κάμψη του πέους προκαλούν παραμόρφωση του οργάνου και πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Η συνήθης ηλικία εμφάνισης της νόσου είναι μεταξύ 40 και 60 ετών. 

Η συχνότητα στο γενικό πληθυσμό είναι περίπου 1%. Οι ασθενείς έχουν συνήθως επηρεασμένο ψυχισμό με αποτέλεσμα συχνά ψυχογενή ανικανότητα. 

Η νόσος παρουσιάζει, σε ποσοστό 7-50%, αυτόματη υποχώρηση και ίαση στην αρχική φάση, στην οποία έχουμε παρουσία πόνου, ψηλαφητές πλάκες χωρίς όμως σημαντική παραμόρφωση του πέους στη στύση. 

Σε προχωρημένη φάση απαιτείται χειρουργική θεραπεία. Σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι ο ευθειασμός του πέους και η εξαφάνιση του πόνου στη στύση και τη σεξουαλική επαφή. 

Η πλαστική Nesbit χρησιμοποιείται ευρύτατα και έχει εξαιρετικά αποτελέσματα με ποσοστό που φτάνει το 90% των αρρώστων. Διενεργείται με τοπική ή γενική αναισθησία και δεν απαιτεί, κατά κανόνα, παραμονή στην κλινική. Επιβάλλεται όμως αποχή από την σεξουαλική επαφή για ένα μήνα.